بررسی میزان ماده موثره هیپریسین در گیاه دارویی علف چای L. Hypericum perforatum ( در رویشگاه های مختلف غرب گلستان )مطالعه موردی: پارک ملی گلستان، رامیان)

هیپریسین به‌عنوان مهمترین ماده موثره گونه‌های علف چای می‌باشد. لذا آگاهی از وضعیت تغییرات میزان هیپریسین در طبیعت به شناخت نیاز گونه‌های مختلف علف چای در شرایط زراعی کمک می‌کند با توجه پراکنش گیاه علف چای در زیستگاه طبیعی استان گلستان دو منطقه پارک ملی گلستان در غرب و رامیان در شرق استان گلستان انتخاب شدند. برای نمونه‌برداری از گیاهان، ابتدا از پایین‌ترین سطح ارتفاعی تا بالاترین نقطه‌ای که این گیاه در این دو منطقه رویت شد چهار طبقه ارتفاعی 300، 600، 900 و 1200 متر تعریف شد. نمونه‌های گیاهی در مرحله گلدهی کامل از 20 تا 25 سانتی‌متر انتهای سرشاخه گلدار برداشت شدند. با استفاده از روش ماسراسیون سرد عصاره متانولی نمونه‌های گیاهی استخراج و با استفاده از دستگاه HPLC مقدار هیپریسین نمونه‌های گیاهی هر منطقه تعیین شد. تجزیه تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS صورت گرفت. نتایج نشان داد که در هر دو رویشگاه با افزایش ارتفاع میزان هیپریسین نیز افزایش یافته و بین دو رویشگاه نیز میزان هیپریسین در سطح 5 درصد متفاوت بوده است به‌طوری‌که رویشگاه رامیان از میزان هیپریسین بیشتری (18/2 درصد) نسبت به رویشگاه پارک ملی گلستان (75/1درصد) برخوردار بود. نتایج بررسی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک در دو رویشگاه نشان داد بین پارامتر‌های خاک مورد مطالعه تفاوت معنی‌داری در سطح 5 و 1 درصد وجود دارد.